II – ASCENSIÓN
Sabía de mis sueños
y coló un haz de polvo en suspensión
entre las grietas.
Reposan sus misterios
ensombrecidos, tal vez,
(o iluminados, no lo sé),
por esa pátina de polvo
que el tiempo depositó
en sus escondrijos.
Es poca la distancia
que me separa del recuerdo,
pero temo violar su intimidad,
o dejar la señal de mis desvelos
en sus superficies.
Siento curiosidad…
Despierta en mí un deseo irrefrenable
por saber
si todavía sigue viva
mi vida en su seno.
II - ASCENSIÓN
Sabía dos meus sonos
e coou un feixe de po en suspensión
entre as fendas.
Repousan os seus misterios
ensombrecidos, talvez,
(ou iluminados non o sei),
por esa pátina de po
que o tempo depositou
nos seus acochos.
É pouca a distancia
que me separa da lembranza,
pero temo violar a súa intimidade,
ou deixar o sinal dos meus desveos
nas súas superficies.
Sento curiosidade...
Esperta en min un desexo irrefreable
por saber
se aínda segue viva
a miña vida no seu seo.
|